ԳՅՈՒՂ ԻՄ ԽՈՋԱԲԵԿ
Գյուղ իմ շենացող` լեռներում թառած,
Հայ շինականի դու բարի անուն,
Ժեռ քար ու հողից հաց վաստակելու
Կռիվ ես տալիս օրնիբուն անքուն:
Հեռու Կարինի Քոշք գյուղը թողած,
Նրա կարոտից սիրտն է մեր ծխում,
Այնտեղ են հանգչում նախնիք սրբացած,
Ասես հառաչում, կարոտում են լուռ:
Գյուղ իմ Խոջաբեկ, հայրենի եզերք,
Հարազատ են ինձ բուք, ձյուն, արահետ.
Քո հողն ու ջուրը չեմ փոխի երբեք
Օտար ափերի ճոխ լիության հետ…
Ծփանքն եմ սիրում քո հանդ ու արտի,
Խենթի պես պաշտում դաշտերդ ծաղկուն,
Քաղցրիկ դայլայլն եմ սիրում արտույտի,
Վերուվար անել սար-ձորում անքուն…
Դու շատ ես տեսել աղետ ու զրկանք,
Հավատով տարել, չես տրտմել երբեք,
Կանցնի այս օրն էլ, շեն օրեր կգան,
Ապրիր դարերում, գյուղ իմ Խոջաբեկ…
Ջավախկի Ձմեռը
Աշունն իր գրկում ձյուն-ձմեռ ծնեց,
Ճեռմակ քնքշություն շաղվեց դաշտերին,
Մեր տան կտուրից սառցաշիթ կախվեց,
Սարսուռներ իջան խոնջացած հողին:
Սեգ իմ Աբուլը նորից ձյուն ուսեց
Ու պահակ կանգնեց իմ լեռնաշխարին,
Սարի փեշերով ձմեռը իջավ,
Կարոտով անհագ փարվեց հանդերին:
Արտույտի տավիղն հանգել է արտում,
Կռինչն է լսվում լոկ չար ագռավի,
Գիշերով բուքն է լացով գալարվում`
Քուն –երազ բերում, տեսիլներ ցավի:
Գետակն համրացել, թախծում է երկչոտ
Ու ճերմակ-ճերմակ, լույս մաքրամաքուր
Փաթիլ է իջնում երկնածին,ամպոտ,
Հանգչում, նիհր առնում լանջերին թափուր:
…Օ`,մայր բնությո’ւն, արարի’չ արդար,
Դու ամենազոր, դու օրհնանք բարի,
Ի’նչ լավ է զգալ, որ ձմռան գրկում
Ծնվելու է խենթ մի գարուն-մանկիկ…
Ղալաչա
Դու աղոթք ու սեր, դու մեր Ղալաչա,
Քո առեղծվածը սեգ Ջավախք եկած`
Միշտ համր է ու լուռ, վերծանող չկա,
Բայց կաս, ապրում ես, սրբավայր դարձած:
Հին բեռդի գլխին դարերն են հանգչում,
Սերունդք են եկել, անցել-գնացել,
Իսկ դու գարնան հետ ծաղկում ես, զուգվում`
Շուրջբոլոր առած ձորակ ու դաշտեր:
Ուխտավորներն են աղոթք մրմնջում,
Դու նրանց հույսի հավատք ու բերկրանք,
Մի կին ջերմեռանդ զավակ է հայցում,
Մյուսն իր որդուն աղերսում է բախտ…
…Տոնահանդես է, ծափուծիծաղով
Քո գիրկն են եկել ահել ու ջահել,
Զուգվել, զարդարվել խինդով ու տաղով,
Սրբություն սրբոց, դու Ղալաչա մեր…
|
